من باخته بودم من تمام زندگی ام را باخته بودم و به لب هایم رژ بی رنگی از جنس سکوت زده بودم شاید هم محبوبم باخت درست از زمانی که دیگر از سردی دستان و بی مهری نگاهش گله ای نکردم نمیدانم شاید هم هردوی ما باخته بودیم از زمانی که تمام عاشقانه هایم را در چمدانم ریختم و رفتم تنها میدانم زن به گناه حس عاشقی اش بی پناه ترین مخلوق خداست … اول رمان طناز من طنازم پر از ناز و نیاز دخترانه پر از دلبری های عاشقانه این روزها که در زندان و پشت میله های خفقان آور سر میکنم و هر لحظه را منتظر اجرای حکم قصاصم هستم تمام آن ناز و نیاز و دلبری هایم فروکش کرده است تمام روزهای تکراری ام را از برم هرروز طبق عادت این مدت به تقویم جیبی ام خیره میشوم و با بغض یک روز دیگر که از عمرم کاسته میشود را خط میکشم نمیخواهم بشمارم که تنها چند صباح دیگر نفس خواهم داشت فقط روزها را خط میکشم تا ر وزی که به اجرای حکمم موقر شده است برسم و در عمل انجام شده قرار گیرم به راستی که عشق چه بر سرم آورد که باورش میشود که طناز ستوده دختری که نجابت و خانمی و آرامی اش زبان زد خاص و عام بود این روزها با فکر قصاص روزهایش را شب میکند و شب هایش را روز آنقدر خسته و بی حوصله بودم که روی تخت فلزی سفت و سخت زندان دراز کشیده بودم و نگاهم را بهسقف سیاه و چرک روی سرم دوخته بودم دلم برای خانواده….
دانلود رمان فانوسم باش pdf از هناس نامداری مستقـیم
برای اندرویـد و کـامپیوتر و PDF
نویسنده این رمان هناس نامداری مـیباشـد
موضوع رمان: عاشقانه/اجتماعی
خلاصه رمان فانوسم باش
من باختـه بودم من تمام زندگی ام را باختـه بودم و به لب هایم رژ بی رنگی از جنس سکوت زده بودم
شایـد هم محبوبم باخت درست از زمانی که دیگر از سردی دستان و بی مهری نگـاهش گله ای نکردم
نمـیـدانم شایـد هم هردوی ما باختـه بودیم از زمانی که تمام عاشقانه هایم را در چمدانم ریختم و رفتم
تنها مـیـدانم زن به گناه حس عاشقـی اش بی پناه ترین مخلوق خداست …
رمان پیشنهادی:دانلود رمان خط و نشان مسیحه زادخـو
قسمت اول رمان فانوسم باش
طناز
من طنازم پر از ناز و نیاز دخترانه
پر از دلبری های عاشقانه
این روزها که در زندان و پشت مـیله های خفقان آور سر مـیکنم و هر لحظه را منتظر اجرای حکم قصاصم
هستم تمام آن ناز و نیاز و دلبری هایم فروکش کرده است تمام روزهای تکراری ام را از برم
هرروز طبق عادت این مدت به تقویم جیبی ام خیره مـیشوم و با بغض یک روز دیگر که از عمرم کـاستـه
مـیشود را خط مـیکشم
نمـیخـواهم بشمارم که تنها چند صباح دیگر نفس خـواهم داشت
فقط روزها را خط مـیکشم تا ر وزی که به اجرای حکمم موقر شـده است برسم و در عمل انجام شـده قرار گیرم
به راستی که عشق چه بر سرم آورد
که باورش مـیشود که طناز ستـوده دختری که نجابت و خانمـی و آرامـی اش زبان زد خاص و عام بود این روزها
با فکر قصاص روزهایش را شب مـیکند و شب هایش را روز
آنقدر خستـه و بی حوصله بودم که روی تخت فلزی سفت و سخت زندان دراز کشیـده بودم و
نگـاهم را بهسقف سیاه و چرک روی سرم دوختـه بودم دلم برای خانواده….
هیج دیدگاهی ثبت نشده ;(